25. D Stern fallnd von n Himml abher, und önn Himml höbt s aus de Angln.
26. Dann gaat myn önn Menschnsun mit groosser Macht und Herrlichkeit auf de Wolkenn kemmen seghn.
27. Und er gaat d Engln ausschicken und de von iem Dyrkoornen aus dyr gantzn Welt zammfüern, aber wirklich aus aynn iedn Ögg.
28. Lerntß öbbs, wenntß önn Feignbaaum anschaugtß: So bald seine Zweig Saft zieghnd und Blätln treibnd, wisstß aau, däß dyr Summer vor dyr Tür steet.