Altes Testament

Neues Testament

Dyr Laux 8:27-45 De Bibl auf Bairisch (BAI)

27. Wie dyr Iesen auf s Land zuehingieng, lief iem ainer aus aynn Dorf zgögn, der wo von Aixn bsössn war. Schoon lang hiet yr kain Gwand niemer an und glöbt niemer in aynn Haus, sundern in de Grabhölnen.

28. Wie yr önn Iesenn saah, schrir yr auf, fiel vor iem nider und gaplerrt: "Was haan n i mit +dir z tuen, Iesen, Sun von n hoehstn Got? Bitt gar schoen, peinig mi diend nit!"

29. Dyr Iesen hiet nömlich yn dönn unrainen Geist befolhen, dönn Man z verlaassn. Denn schoon lange Zeit hiet n der Geist in dyr Gwalt, und sö hietnd n wie aynn Gfangnen an de Höndd und Füess gfösslt. Dös half aber nixn; allweil wider zriß yr s und wurd von dönn Aixn eyn d Ainschicht tribn.

30. Dyr Iesen gfraagt n: "Wie haisst n überhaaupt?" Er gantwortt: "Harg." Dös gwill sagn, däß yr von männig Aixn bsössn war.

31. Und d Aixn gabittnd önn Iesenn, däß yr s nit eyn de Teuffn abhinschickt.

32. Allssgfaer gwaidt daadl eyn dyr Leittn dran ayn groosse Herdd Säu. D Aixn gabittnd önn Iesenn, er müg s wenn naacherd diend eyn d Säu einhinfarn laassn; und yso gmacht s dyr Iesen aau.

33. Daa verliessnd d Aixn dönn Menschn und fuernd eyn d Schwein einhin, und d Herdd gstürtzt si über de Gstöttn abhin eyn n See einhin und dyrsof drinn.

34. Wie dös d Hirtn saahend, lieffend s dyrvon und gverzölnd s bei ien überall umaynand.

35. Drauf graisnd d Leut dyrher, däß s seghnd, was daa loos sei. Sö traaffend önn Iesenn an und saahend, däß dyr früeherne Bsössne wider ganz gwon und sauber anglögt yn n Iesenn z Füessn gsitzt. Daa wurd ien ganz andert.

36. Die, wo allss gseghn hietnd, gabrichtnd iem, wie dyr Bsössne ghailt wordn war.

37. Draufhin gabittnd allsand Gerser von dort umaynand önn Iesenn, er solleb diend aus ienerner Gögnet abzieghn, yso hietnd s is mit dyr Angst zo n Tuenn kriegt. Daa stig dyr Iesen wider eyn de Zilln ein und fuer zrugg.

38. Dyr Öltbsössne gabitt önn Iesenn, ob yr nit bei iem bleibn derffeb. Dyr Iesen aber grödt s iem aus:

39. "Gee lieber zo deine Leut zrugg und verzöl ien allss, was dyr Herrgot für di taan haat!" Und dös taat yr aau und gverkünddt s in seinn gantzn Ort, was iem dyr Iesen Guets taan hiet.

40. Wie dyr Iesen wider an n Wösteruefer ankaam, empfiengend n aynn Hauffen Leut, was allsand schoon auf iem gwartt hietnd.

41. Daa kaam ainer dyrher, wo Jeiress hieß, ayn Samnungsvürsteeher. Er fiel yn n Iesenn z Füessn und gabitt n, mit iem haimhin mitzkemmen.

42. Sein ainzigs Kind, ayn Dirndl miterer zwölf Jaar, laag nömlich eyn n Sterbn. Dyrweil dyr Iesen non gan iem unterwögs war, gadröngend si d d Leut um iem umher und haetnd n bald dyrdruckt.

43. Drünter war aau ayn Weib, wo schoon seit zwölf Jaar an n Bluetfluß lit und ainfach von niemdd ghailt werdn kunnt, obwol s schoon ir gantzs Geld verdoktert hiet.

44. Si gadruckt si von hintn zo iem zuehin und gaglangt iem eyn s Bsötz von n Gwand anhin. Und auf dyr Stöll war dyr Bluetfluß vorbei.

45. Daa gfraagt dyr Iesen: "Wer haat mi n daa anglangt?" Wie s allsand abstritnd, gmainend dyr Peeters und de Andern: "Maister, d Leut dyrwuzlnd di diend schierger!"

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Laux 8