Altes Testament

Neues Testament

Dyr Laux 12:32-50 De Bibl auf Bairisch (BAI)

32. Fircht di nit, du Herdderl, denn enker Vater haat enk s Reich zuedenkt!

33. Verkaaufftß enker Hab, und spenddtß dös Geld yn de Armen! Machtß enk Geldkatzn, wo si nit durchwötznd! Lögtß enk aynn Schaz zue, der wo nie verröckt, obn eyn n Himml, daa wo n kain Dieb nit finddt und kain Schab nit frisst.

34. Denn wo enker Schaz ist, ist aau enker Hertz.

35. Seitß allweil pfrait, mit n Gürtl dran und d Lampn allweil ankenddt!

36. Machtß is wie ain, wo auf ienern Herrn wartnd und iem aufmachend, wenn yr von dyr Hoohzyt haimkimmt und anklopft!

37. Saelig die Knecht, die wo dyr Hausherr wach finddt, wenn yr kimmt! Dös Aine sag i enk: Der lögt syr aynn Schäber an, laasst s eyn n Tish zuehinsitzn und bedient s yn dyr Reih naach.

38. Und kimmt yr eerst spaet bei dyr Nacht older eyn dyr Frueh aushin und finddt s wach, saelig seind s!

39. Ist y klaar: Wenn dyr Aigner wisset, wann dyr Dieb kimmt, schauet yr schoon, däß niemdd einbricht.

40. Halttß enk aau ös pfrait! Denn dyr Menschnsun kimmt netty dann, wenntß is eyn n Weenigern erwartetß."

41. Daa gfraagt dyr Peeters naachhin: "Herr, mainst ietz mit dönn Gleichniss grad üns older de Andern aau allsand?"

42. Dyr Herr gantwortt: "Wer ist n der treue und kluege Verwaltter, dönn wo dyr Aigner einsötzt, däß yr schaugt, däß d Eehaltn öbbs zo n Össn kriegnd, wenn s Zeit ist?

43. Saelig der Knecht, dönn wo dyr Hausherr daa dyrmit beschäftigt finddt, bal yr haimkimmt.

44. Dös Aine derfftß myr glaaubn: Er gaat n zo n Verwaltter von seinn gantzn Bsiz machen.

45. Wenn aber dyr Knecht denkt: 'Ä gee, mein Herr ist diend non lang aus!', und aft de Knecht und Dirnen s Schlagn anfangt, wogögn er selbn frisst und saufft, däß yr grad non nägglt,

46. dann kimmt dyr Aigner iewet haim, wenn s dyr Knecht eyn n Weenigstn erwartet; und sein Herr laasst n viertailn, wie s halt ayn Untreuer verdient.

47. Der Knecht, wo waiß, was sein Herr will, sir aber nix drum schert, der werd schwaer gstraafft dyrfür.

48. Wer aber öbbs anstöllt und nit waiß, däß s straafbar ist, kimmt entspröchet glimpflich dyrvon. Yn wem vil göbn ist, von dönn werd aau vil zruggverlangt; und wem myn vil antraut haat, von dönn werd um dös meerer gfordert.

49. I bin kemmen, däß i ayn Feuer über d Erdn bring. Wenn s non grad schoon bränn!

50. Es geit ayn Taauff, wo i empfangen mueß; wenn i s non grad schoon kriegt haet!

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Laux 12