Altes Testament

Neues Testament

Dyr Laux 11:37-54 De Bibl auf Bairisch (BAI)

37. Naach derer Prödig lued ayn Mauch önn Iesenn gan n Össn ein. Dyr Iesen gieng hin und gsitzt si eyn n Tish zuehin.

38. Wie der Mauch saah, däß yr si vor n Össn d Höndd nit abwuesh, wie s dyr Brauch war, gwundert yr si recht.

39. Daa gmaint dyr Herr zo iem: "Ös seitß myr ain, ös Mauchn! Ös halttß zwaar de Böcher und Täller auswendig sauber, aber ös selbn seitß einwendig voll Ruechischkeit und Booset.

40. So was von bloed! Haat n der, wo d Aussnseitt bschaffen haat, nit d Innenseitt +dyrmit gmacht?

41. Göbtß lieber dös, was drinn ist eyn de Schüssln, yn de Armen; naacherd ist enk +allss rain!

42. Aber wee enk Mauchn! Ös göbtß önn Zehet von dyr Mintzn, von n Gwürtz und Gmües; de Grechtet aber und däßß önn Herrgot liebetß, vergösstß. Ja, dös ghoert taan und dös Ander dösswögn nit laassn!

43. Wee enk Mauchn! Ös bätztß enk in de Samnungen ganz vürhin und wolltß eyn dyr Gassn und auf de Plätz drausst von allsand grüesst werdn.

44. Wee enk: Ös seitß wie verwilddte Gräber; d Leut tooschnd ainfach drüber, aane däß s is gspannend.

45. Drauf gerwidert iem ayn Eesag: "Maister, dyrmit belaidigst fein üns aau!"

46. Er gantwortt iem: "Wee aau yn enk Eesagn! Ös ladtß yn de Leut ayn Kräxn auf, dö wo s kaaum dyrtragnd, und selbn machtß kainn Finger krump dyrfür.

47. Wee enk! Ös errichttß Denkmaeler für die Weissagn, wo von enkerne Vätter umbrungen wordn seind.

48. Dyrmit haisstß gwissermaaßn de Taatn von enkerne Gönen guet, denn sö habnd d Weissagn auf n Gwissn, und ös bautß ien de Gräber.

49. Dösswögn haat aau d Weisheit Gottes gsait: 'Weissagn schick i enk und Postln, und ain von dene bringend s um und Anderne verfolgnd s,

50. dyrmit däß s Bluet von allsand Weissagn, wo seit dyr Bschaffung vergossn wordn ist, an de Heutignen gröcht werd,

51. von n Bluet von n Abl hinst eyn dös von n Zächeriesn, der was in n Vorhof zwischn Altter und Templ umbrungen wurd. Ja, dös sag i enk: An enk Heutignen gaat dös allss gröcht werdn!

52. Wee enk Eesagn! Ös habtß önn Schlüssl für d Erkenntniss verzogn. +Selbn seitß nit einhingangen; und die, wo einhin +wolln haetnd, habtß dran ghindert."

53. Wie dyr Iesen wider von n Haus herausst war, gapackend n d Eewärt und Mauchn ganz schoen an und gsötznd iem mit allerlai Fraagn hübsch zue. Sö haetnd halt habn wolln, däß yr si mit seine aignen Worter selbn fangt.

54. 0

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Laux 11