Altes Testament

Neues Testament

Dyr Laux 10:10-26 De Bibl auf Bairisch (BAI)

10. Wenntß aber eyn Ort hinkemmtß, daa woß enk +nit nemend, naacherd stölltß enk auf de Gassn hin und ruefftß:

11. 'Mir brauchend nix von enk; sogar enkern Staaub beutln myr üns non abher! Aber dös wisstß aau: S Reich Gottes steet vor dyr Tür!'

12. Dös sag i enk: Yn Sodham geet s nit so schlimm, wenn s so weit ist, als wie yn derer Ortschaft.

13. Wee dir, Koryzein! Wee dir, Bettseid! Wenn ainst in Türs und Sidn die Wunder gscheghn wärnd wie ietz bei enk, also, die haetnd in Sak und Aschn Buess taan!

14. Yn Türs und Sidn gaat s bei n Gricht non bösser als wie enk.

15. Und du, Käffernaum, mainst n öbby, du wurddst eyn n Himml aufhin ghobn? Nän, eyn d Unterwelt werst abhingstürt!

16. Wer auf +enk lost, lost auf mi; wer enk verwirfft, verwirfft aau mi. Wer aber mi ablaint, der laint aau dönn ab, wo mi gschickt haat."

17. De Zwairysibzge gakeernd zrugg und gabrichtnd voller Freud: "Herr, sogar d Aixn folgnd üns, wenn s deinn Nam hoernd."

18. Daa gsait yr ien: "Ja, guet; dyr Antsacher ist weilete wie ayn Bliz von n Himml abhergfalln.

19. Freilich haan i enk d Vollmacht göbn, auf Schlangenn und Schorpn z trettn und önn Feind mitsamt seiner gantzn Gwalt z überwinddn, aane däß enk non iewign öbbs hinkaem.

20. Aber freutß enk nit daa drüber, däß enk de Geister folgnd, sundern lieber über dös, däßß in n Himml grostert seitß!"

21. Daadl war dös aau, wo yr von n Heilignen Geist erfüllt voller Freud ausrief: "I preis di, Vater, Herr von n Himml und dyr Erdn, weilst dös allss yn de ganz de Gscheidn verborgn, yn de Aimetn aber goffnbart haast. Ja, Vater, yso ist s dein Raatschluß gwösn.

22. Mir ist von meinn Vatern allss übergöbn wordn. Niemdd waiß, wer dyr Sun ist, grad dyr Vater; und niemdd waiß, wer dyr Vater ist, blooß dyr Sun und ayn Ieder, yn dönn wo s dyr Sun kundtuen will."

23. Dyr Iesen gwenddt si aft an d Jünger yllain: "Saelig die, wo dös seghnd, wasß +ös seghtß!

24. Dös derfftß myr glaaubn: Vil Weissagn und Künig haetnd dös seghn wolln, wasß +ös ietz dyrlöbtß, habnd s aber nity, und haetnd gern ghoert, wasß +ös ietz hoertß, und habnd s +aau nit."

25. Iewet gwill ayn Eesag yn n Iesenn ayn Falln stölln und gfraagt n: "Maister, was mueß i n tuen, däß i auf s eebige Löbn kimm?"

26. Dyr Iesen gfraagt zrugg: "Was steet n drinn eyn n Gsötz? Was list n dort?"

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Laux 10