11. Naacherd naam dyr Iesen de Brooter, spraach önn Dank und gatailt an d Leut aus, so vil s grad gwollnd. Mit de Fisch gmacht yr s grad yso.
12. Wie allsand sat warnd, trueg yr yn seine Jünger auf: "So, und ietz sammltß d Restln zamm! Verkemmen laass myr nix!"
13. Daa giengend s umydum und brangend zwölf Kerb voll zamm von de Restln von de fümf Gerstnbrooter, wie d Leut gössn hietnd.
14. Wie d Leut dös Zaichen saahend, wo yr gwirkt hiet, warnd sö syr gwiß: "Dös ist wirklich der Weissag, wo eyn d Welt kemmen sollt!"
15. Daa gieng s yn n Iesenn auf, däß s n mit Gwalt gan n Künig machen gwollnd; und drum zog yr si wider auf dönn Berg zrugg, er yllain.