Altes Testament

Neues Testament

Dyr Johanns 18:23-40 De Bibl auf Bairisch (BAI)

23. Dyr Iesen gentgögnt iem: "Wenn s nit recht war, was i gsait haan, naacherd weis myr s naach; wenn s aber recht war, warum schlagst mi n dann?"

24. Dyrnaach gschickt n dyr Hänns gfösslter zo n Hoohpriester Kaiff.

25. Dyr Simen Peeters stuendd dyrweil an n Feuer und gwärmt si. Daa giengend

26. s n an: "Bist nit du aau ainer von seine Jünger?" Er glaugnt: "Nän!" Ainer von n Hoohpriester seine Schörgn, ayn Verwandter von dönn, yn dönn wo dyr Peeters s Oorn abghaut hiet, güberlögt: "Haan i di nit in n Gartn bei iem gseghn?"

27. Wider glaugnt dyr Peeters, und glei drauf gakraet ayn Goggl.

28. Umbb n Kaiffn brangend s önn Iesenn non in aller Frueh eyn s Richthaus. Sö selbn giengend nit eyn n Pflast einhin, däß s nit unrain werdnd, sundern s Oosterlämpl össn derffend.

29. Dösswögn kaam dyr Plätt zo ien ausher und gfraagt: "Was für ayn Anklag habtß n gögn dönn?"

30. Sö gantwortnd iem: "Wenn yr kain Schaecher wär, haetnd myr n dyr nit ausglifert."

31. Dyr Plätt gaab ien zrugg: "Nemtß n halt ös und richttß n naach +enkern Gsötz!" D Judn gantwortnd iem: "Ja, aber mir derffend y kainn hinrichtn."

32. Yso gsollnd si yn n Iesenn seine Worter erfülln, mit dene wo yr andeutt hiet, auf wölcher Weis däß yr sterbn wurdd.

33. Dyr Plätt gieng wider eyn s Richthaus einhin, ließ önn Iesenn rueffen und gfraagt n: "+Bist du dyr Künig von de Judn?"

34. Dyr Iesen gantwortt: "Sagst dös von dir aus, older habnd dyr dös ain über mi eingsagt?"

35. Dyr Plätt gentgögnt: "Ja, bin n i ayn Jud? Dein aigns Volk und d Oberpriester habnd di diend an mi ausglifert. Also, was haast n angstöllt?"

36. "Mein Künigtuem ist nit von derer Welt", gantwortt dyr Iesen. "Wenn s dös wär, haetnd meine Leut schoon kömpft, däß i nit yn de Judn eyn d Höndd fall. Aber mein Künigtuem +ist halt aynmaal nit von daa herunt."

37. Dyr Plätt gabort naachhin: "Also bist +doch ayn Künig?" Dyr Iesen gantwortt: "Du sagst ys; i bin ainer. I bin dyrzue geborn und eyn d Welt kemmen, däß i für d Waaret zeug. Ayn Ieds, wo aus dyr Waaret ist, lustert auf mein Stimm."

38. "Mein, Waaret, was ist n dös?", gmaint dyr Plätt. Aft gieng yr wider gan de Judn aushin und gsait zo ien: "Also, i findd +nixn, däß i n verurtlet.

39. Mir habnd s diend yso, däß i enk auf Oostern aynn Gfangnen freilaaß. Also, wolltß naacherd, däß i enk önn Künig von de Judn freilaaß?"

40. Daa schrirnd s zrugg: "Nän, dönn nit; önn Bräbbn wolln myr!" Dyr Bräbb aber war ayn Raauber.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Johanns 18