Altes Testament

Neues Testament

Dyr Johanns 16:4-22 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. I sag s enk lieber glei, dyrmitß, wenn s so weit ist, auf meine Worter zruggdenktß. Allerdings gsag i s enk nit glei eyn n Anfang, weil i ja non bei enk war.

5. Aber ietz gee i zo dönn, der wo mi gschickt haat; und dennert fraagt mi niemdd von enk, wo i denn hingee.

6. Nän, dyrfür seitß ganz verdrossn, weil i enk dös künddt haan.

7. Aber, derfftß myr s glaaubn, es ist zo enkern Vortl, däß i furtgee. Gäng i nömlich +nit furt, kaem aau dyr Beistand nit zo enk, dyr Heilig Geist. Gee i aber, schick i n enk.

8. Und wann yr kimmt, gaat yr d Welt überfüern. Er beweist, däß s Recht auf meiner Seitt ist und däß s Urtl schoon gsprochen ist.

9. D Welt ist schuldig, weil s an mi nit glaaubt.

10. S Recht ist auf meiner Seitt, weil i gan n Vatern gee und weilß mi niemer seghn gaatß.

11. S Urtl ist schoon gsprochen, indem dyr Fürst von derer Welt schoon grichtt ist.

12. I haet enk non so vil zo n Sagn, aber dös wär für enk z vil auf ainmaal.

13. Wenn aber +er kimmt, dyr Waaretsgeist, weist yr enk in de gantze Waaret ein. Er gaat ja nit aus sir rödn, sundern er gaat künddn, was yr gsait kriegt; und er tuet enk kund, was kemmen gaat.

14. Er gaat mi verherrlichnen, denn was er von mir verlangt, dös gibt yr an enk weiter.

15. Allss, was yn n Vatern ghoert, dös ghoert aau mir; und drum sag i: 'Was er von mir empfangt, dös gibt yr an enk weiter.'

16. Ayn Äuchtl non, und naacherd seghtß mi niemer; und non ayn Ältzl, und ös gaatß mi wider seghn."

17. Daa grödnd seine Jünger unteraynand dran hin: "Was maint yr n daa, wenn yr üns sait?: 'Ayn Äuchtl non, und naacherd seghtß mi niemer; und non ayn Ältzl, und ös gaatß mi wider seghn.' Und was sollt +dös?: 'I gee zo n Vatern.'"

18. Nit klaar war ien aau: "Was haisst 'ayn Äuchtl'? Dös ist üns z hooh."

19. Dyr Iesen gakennt, däß ien ayn Fraag auf dyr Zung laag, und kaam ien entgögn: "I kenn s schoon, däß enk dös mit n Äuchtl und Ältzl und niemer Seghn und wider Seghn z schaffen macht.

20. Dös derfftß myr glaaubn: Ös gaatß wainen und klagn, aber d Welt freut si. Ös gaatß fraitlich sein, aber enker Trauer wandlt si in Freud.

21. Wenn d Entbindung naaht, ängstt si ayn Weib drauf hin; aber wenn dös Kindl eerst geborn ist, denkt s niemer an ir Hartsal, so glücklich ist s, däß ayn Mensch auf d Welt kemmen ist.

22. Yso seitß aau ös ietz voller Kummer, aber i gaa enk widerseghn; und ayn Risnfreud ist s für enk, und niemdd kan enk dö nemen.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Johanns 16