19. Wärtß von dyr Welt, dann liebet s enk, weilß irer ghoeretß. Weilß aber nit von irer seitß, sundern weil i enk aus irer ausgwölt haan, dösswögn hasst enk d Welt.
20. Vergösstß nit drauf, was i enk gsait haan: Ayn Bsaess ist diend nit meerer wie sein Herr. Wenn s mi verfolgt habnd, gaand s aau enk verfolgn. Wenn s aber meine Worter z Hertzn gnummen habnd, dann göbnd s aau öbbs auf +enker Wort.
21. Die gaand enk aber dös allss zwögns meinn Namen antuen, weil s dönn nit kennend, wo mi gschickt haat.
22. Wenn i nit kemmen wär und ien nit prödigt haet, wärnd s aau nit schuldig; yso dyrgögn habnd s für ien Sündd kain Ausröd niemer.
23. Wer +mi hasst, hasst aau meinn Vatern.
24. Haet i nit bei ien die Wercher taan, wie s sünst +niemdd taan haat, ständdnd s aane Sündd daa. Ietz aber habnd s die Wercher gseghn, und dennert hassnd s mi wie aau meinn Vatern.
25. Er gmueß si aber dös erfülln, was in de Schriftn steet: 'Ghasst habnd s mi aane Grund.'
26. Aber wann der Beistand kimmt, dönn wo i enk von n Vatern schicken gaa, önn Geist der Waaret, der was von n Vatern ausgeet, dann lögt yr Zeugniss ab für mi.
27. Und aau ös solltß zeugn, weilß von Anfang an bei mir dyrbei seitß.