Altes Testament

Neues Testament

Dyr Johanns 13:1-12 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Vor dyr Feier von n Oosterföst gwaiß dyr Iesen schoon, däß de Zeit für iem kemmen war, aus derer Welt gan n Vatern umhinzgeen. Er gliebt de Seinignen, wo in dyr Welt warnd; er gliebt s aane Maaß und Zil.

2. Dyr Iesen und seine Jünger warnd bei n Maal. Dyr Teufl hiet s yn n Jauzn, yn n Sun von n Simenn Ischeriet, schoon eyn s Hertz göbn, däß yr n verraatt und auslifert.

3. Dyr Iesen gwaiß, däß iem dyr Vater allss eyn d Hand göbn hiet und däß yr von n Herrgot kemmen war und zo n Herrgot zrugggakeert.

4. Daa stuendd yr von n Tish auf, glögt sein Kuttn ab und taat syr aynn Schäber anhin.

5. Aft goß yr Wasser in ayn Schäffl ein und fieng an dyrmit, yn de Jünger d Füess z waschn und mit seinn Schäber abztrückln.

6. Wie yr zo n Simenn Peetersn kaam, gwundert si der: "Was, Herr, *du* willst myr d Füess waschn?"

7. Dyr Iesen gaab iem an: "Was i tue, versteest du ietz non nit, aber daa kimmst schoon non drauf."

8. Dyr Peeters gentgögnt iem: "Wär y non dös Schoener, wennst myr du d Füess wüeschst!" Dyr Iesen gaab zrugg: "Wenn i di nit wash, ghoerst aau nit zo mir."

9. Daa wurd s yn n Simenn Peetersn recht: "Herr, dann nit grad meine Füess, sundern d Höndd und s Gsicht aau non!"

10. Dyr Iesen gmaint: "Also, wer badt haat, ist ganz rain; der braucht syr grad non d Füess waschn. Aau ös seitß rain, aber nit allsand."

11. Er gwaiß nömlich, wer n verraatn wurdd; drum gsait yr dös mit de nit Allsand.

12. Wie yr förtig war mit n Füesswaschn, sein gwons Gwand wider anglögt und si hingsitzt hiet, gfraagt yr s: "Dös habtß ietz +schoon verstanddn, um was s myr daa geet, older?

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Johanns 13