31. Die Judauer, wo bei dyr Maria in n Haus warnd, däß s is troestnd, saahend dös, wie s auf aynmaal aufstuendd und aushingieng. Daa gfolgnd s irer naachhin, weil s gmainend, si geeheb eyn s Grab danhin zo n Wainen.
32. Wie d Maria drausst önn Iesenn traaf, fiel s iem z Füessn: "Herr, mein, du wennst daagwösn wärst, wär mein Brueder +nit gstorbn!"
33. Wie dyr Iesen saah, wie s gwaint und die Judauer dyrmit, wo mitkemmen warnd, naam n dös närrisch mit.
34. Er gfraagt: "Wo habtß n ynn glögt?" Sö gantwortnd iem: "Daa, kimm mit, Herr!"
35. Und dyr Iesen gwaint recht.
36. Daa gakennend d Judauer: "Mein, schautß, wie lieb däß yr n ghaat haat!"