12. Daa gmainend seine Kebn: "Herr, wenn yr schlaafft, naacherd werd yr aau gsund."
13. Dyr Iesen hiet aber seinn Tood gmaint, wogögn sö dös mit n Schlaaf wörtlich naamend.
14. Draufhin grödt dyr Iesen aus dyr Farb: "Gstorbn ist yr, dyr Lazer!
15. Und zwögns enk bin i froo, däß i nit dort war, denn i will ja, däßß ös glaaubtß. Also, ietz geen myr zo iem!"
16. Daa gmaint dyr Tamen, was aau Zwilling gnennt wurd, zo de andern Jünger: "Also, naacherd geen myr halt mit iem mit; sterbn myr halt mit iem!"
17. Wie dyr Iesen hinkaam, fandd yr önn Lazern schoon vier Täg lang in n Grab lign.
18. Bettyning war stuckerer drei Meiln von Ruslham wögg.
19. Männig Judauer warnd zo dyr Marty und Maria kemmen, däß s is ob ienern Bruedern troestnd.
20. Wie d Marty ghoert, däß dyr Iesen kaam, gieng s iem zgögn; d Maria aber blib in n Haus.
21. D Marty gmaint zo n Iesenn: "Herr, mein, wennst du daagwösn wärst, wär mein Brueder +nit gstorbn!
22. Aber aau ietz waiß i, däß dyr dyr Herrgot allss gibt, um wasst n bittst."
23. Dyr Iesen gsait zo irer: "Dein Brueder gaat dyrsteen."
24. D Marty gaab zrugg: "I waiß s schoon, däß yr dyrsteet, bei dyr Urstöndd an n Jüngstn Tag."
25. Dyr Iesen gerwidert irer: "I bin d Urstöndd; i bin s Löbn. Wer an mi glaaubt, der löbt, aau wenn yr stirbt;
26. und ayn Ieds, wo löbt und an mi glaaubt, gaat eebiglich nit sterbn. Glaaubst du daa dran?"
27. D Marty gantwortt iem: "Ja, Herr, i glaaub, däßst du dyr Heiland bist, dyr Sun Gottes, der Ain, wo eyn d Welt kemmen sollt."
28. Wie s dös gsait hiet, gholt s stillingen ir Schwöster Maria: "Du, dyr Maister wär daa und maint, du sollst kemmen!"
29. Wie dös d Maria ghoert, stuendd s sofort auf und gieng gan iem.