Altes Testament

Neues Testament

Dyr Johanns B 1:5-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

5. Und drum bitt i di, vereerte Frau, däß myr halt aynander liebhabnd. Dös ist kain neus Gebot, wo i auf aynmaal dyrherbräng, nän, dös haat allweil schoon goltn bei üns.

6. D Lieb besteet ja daa drinn, däß myr naach seine Geboter löbnd. Wieß von Anfang an vernummen habtß, ist s sein Gebot, däßß in dyr Lieb löbtß.

7. Vil Verlaitter treibnd si inzwischn umaynander auf dyr Welt. Sö laugnend, däß dyr Iesen Krist als eehafter Mensch eyn d Welt kemmen ist. *Dös* ist dyr Verlaitter und dyr Widerkrist!

8. Göbtß auf enk Obacht, dyrmitß nit preisgöbtß, was mir dyrarechtt habnd, sundern däßß dönn vollen Loon empfangtß.

9. Ayn Ieder, wo nit bei dyr Kristnleer bleibt, sundern dran öbbs mächlt, haat s aau nit mit n Herrgot. Wer aber bei n Traun bleibt, dyrkennt önn Vatern und önn Sun.

10. Wenn öbber mit ayner andern Leer dyrherkimmt, nemtß n dann nit in enker Haus auf, und laasstß enk glei auf nix ein!

11. Denn wer n gotikam haisst, macht si mitschuldig an dönn Übl, wo yr tuet.

12. Vil haet i enk non zo n Schreibn. I mach s aber nit schriftlich, sundern hoff, däß i enk bsuechen und selber mit enk rödn kan. +Dös wär dann eerst ayn Freud für üns!

13. Es grüessnd di de Kinder von deiner auserwöltn Schwöster.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Johanns B 1