Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 7:17-27 De Bibl auf Bairisch (BAI)

17. Wie de Zeit kaam, daa wo dyr Herrgot dö Verhaissung erfülln wurdd, wo yr yn n Abryham göbn hiet, gmeert si s Volk und gabraitt si in Güptn.

18. Ietz kaam aber z Güptn ayn anderner Künig hin, der wo von n Joseff nix meer gwaiß.

19. Ganz hinterfotzig war der zo ünsern Volk. Er zwang ünserne Vorfarn, ienerne Kindln auszsötzn und umkemmen z laassn.

20. Dyrselbn kaam dyr Mosen auf d Welt; so lieb, wie dönn dyr Herrgot bschaffen hiet! Dreu Maanet ghieltnd s n non bei ien dyrhaim;

21. aft gsötznd s n aus. Daa fandd n d Färgntochter, und sö zog n als irn aignen Sun auf.

22. Dyr Mosen wurd in dyr gantzn Weisheit von de Güptn ausbilddt, und er hiet was drauf und kunnt öbbs.

23. Wie yr vierzg Jaar alt war, kaam s iem, er kännt si diend aynmaal bei seine Leut, de Isryheeler, umschaun.

24. Und wie yr saah, wie ainer von aynn Güptn gschraigt wurd, half yr iem und gröcht n und dyrschlueg dönn Güptn.

25. Er haet gmaint, däß seine Leut begriffend, däß n dyr Herrgot als Werchzeug für iener Röttung gschickt hiet, aber so weit gaglangt s bei ien nit.

26. Eyn n Tag drauf kaam yr dyrzue, wie zween Isryheeler graauffend. Daa haet yr s ausaynandzärrt und ien guet zuegrödt: 'Kemmtß, ös seitß diend Brüeder! Schlagtß diend nit aynand de Köpff ein!'

27. Der aber, wo angfangt hiet, stieß n danhin: 'Wer haat n di zo n Burgermaister und Schidman bei üns gmacht?

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 7