Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 7:14-21 De Bibl auf Bairisch (BAI)

14. Daa ließ dyr Joseff seinn Vatern Jaaggen und sein gantze Sippn holn; fümfysibzg Leut warnd ien.

15. Yso zog dyr Jaaggen auf Güptn umhin; und er starb daa ent, und ünserne Gönen aau.

16. Ienerne Leichnäm brangend s auf Sichham und glögnd s in dönn Grab, wo dyr Abryham von de Hämorer kaaufft hiet.

17. Wie de Zeit kaam, daa wo dyr Herrgot dö Verhaissung erfülln wurdd, wo yr yn n Abryham göbn hiet, gmeert si s Volk und gabraitt si in Güptn.

18. Ietz kaam aber z Güptn ayn anderner Künig hin, der wo von n Joseff nix meer gwaiß.

19. Ganz hinterfotzig war der zo ünsern Volk. Er zwang ünserne Vorfarn, ienerne Kindln auszsötzn und umkemmen z laassn.

20. Dyrselbn kaam dyr Mosen auf d Welt; so lieb, wie dönn dyr Herrgot bschaffen hiet! Dreu Maanet ghieltnd s n non bei ien dyrhaim;

21. aft gsötznd s n aus. Daa fandd n d Färgntochter, und sö zog n als irn aignen Sun auf.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 7