Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 7:1-7 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Daa gfraagt dyr Hoohpriester önn Stöffansn: "Und; stimmt dös?"

2. Dyr Stöffans gantwortt: "Brüeder und Vätter, lostß myr zue! Dyr Got der Herrlichkeit erschin yn ünsern Vatern Abryham, wie yr non in Zwendling glöbt, vor yr si in Härän niderließ,

3. und gschafft iem an: 'Ziegh furt aus deiner Haimet, von deinn Heiwisch, und wandert in dös Land aus, wo i dyr zaign gaa!'

4. Daa troch yr aus Kaldau furt und ließ si z Härän nider. Wie sein Vater hinzogn war, ließ n dyr Herrgot von daadl in dös Land weiterzieghn, daa woß heut wontß.

5. Er haat iem drinn kain Uedl göbn, kainn Fueß brait; er haat iem aber verhaissn, däß yr iem und seinn Naachwuechs dös Land daader z Aign gibt, obwol yr kinderloos war.

6. Und zwaar spraach dyr Herrgot: 'Seine Naachkemmen gaand fremder in aynn Land löbn, dös wo ien nit ghoert; verbsaesst werdnd s, und vierhundert Jaar lang werdnd s pfrengt.

7. Aber aau dös Volk, dös wo s als Bsaessn haltt, gaa i straaffen.' Weiter spraach dyr Herrgot: 'Drafter zieghnd s daadl furt und dienend myr an derer Lostat daader.'

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 7