Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 26:9-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

9. I selbn haet y non gmaint aau, i müesset dös Menschnmügliche tuen, önn Nam von n Iesenn, yn n Nazeretter, zo n Bekömpfen.

10. Und dös haan i z Ruslham aau taan: I ließ myr von de Hoohpriester freie Hand göbn und brang ayn Wösn Kristner eyn s Gföngniss; und wenn ien aft dyr Tood eyn s Haus stuendd, war i voll dyrfür.

11. Und in all de Samnungen haan i s oft zo n Zwingen versuecht, däß s yn ienern Glaaubn abschwörnd. So grimmig haan i s ghasst, däß i s sogar non weit eyn n Ausland drausst verfolgt haan.

12. Yso zog i aau mit dyr Vollmacht und in n Auftrag von de Oberpriester auf Zwötsch umhin.

13. Laaß dyr sagn, Künig; daa saah i mittn bei n Tag von n Himml abher ayn Liecht, heller wi d Sunn; und dös gumstraalt mi und alle meine Gförtn.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 26