Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 26:8-22 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. Zwo halttß is n für +gar so unglaaubhaft, däß dyr Herrgot Toote dyrwöckt?

9. I selbn haet y non gmaint aau, i müesset dös Menschnmügliche tuen, önn Nam von n Iesenn, yn n Nazeretter, zo n Bekömpfen.

10. Und dös haan i z Ruslham aau taan: I ließ myr von de Hoohpriester freie Hand göbn und brang ayn Wösn Kristner eyn s Gföngniss; und wenn ien aft dyr Tood eyn s Haus stuendd, war i voll dyrfür.

11. Und in all de Samnungen haan i s oft zo n Zwingen versuecht, däß s yn ienern Glaaubn abschwörnd. So grimmig haan i s ghasst, däß i s sogar non weit eyn n Ausland drausst verfolgt haan.

12. Yso zog i aau mit dyr Vollmacht und in n Auftrag von de Oberpriester auf Zwötsch umhin.

13. Laaß dyr sagn, Künig; daa saah i mittn bei n Tag von n Himml abher ayn Liecht, heller wi d Sunn; und dös gumstraalt mi und alle meine Gförtn.

14. Üns allsand ghaut s eyn n Bodm hin, und i ghoer ayn Stimm auf ärmauisch gan mir sagn: 'Sag, Saul, zwö verfolgst n mi? Wennst myr zwerchschiesst, schneidst dyr grad eyn s aigne Fleish.'

15. I gantwort: 'Wer bist n du, Herr?' Dyr Herr gaab an: 'I bin dyr Iesen, der, dönn wost verfolgst.

16. Ietz krächslt non wider auf! I bin dir erschinen, um di zo meinn Diener z machen. Du sollst zeugn für dös, wasst von mir gseghn haast und was i dir non zaign gaa.

17. I beschirm di vor de Isryheeler und de Haidndietn, daa wo i di hinschick.

18. Du sollst ien d Augn aufmachen, däß sö si von dyr Finsterniss zo n Liecht bekeernd, von dyr Macht von n Antsacher gan n Herrgot. Durch n Glaaubn an mi gaand ien d Sünddn vergöbn werdn, und sö werdnd ayn Tail von n Gottesvolk.'

19. Dösswögn, Künig Ägripp, haan i mi yn dyr himmlischn Erscheinung nit widersötzt,

20. sundern zeerst yn de Zwötscher und Ruslhamer und aft in n gantzn Judnland und bei de Haidn verkünddt, däß s umstöcken sollnd und si zo n Herrgot bekeern, und däß iener Löbn yn dönn entspröchen mueß.

21. Und dösswögn habnd mi d Judn in n Templ anpackt und versuecht, mi umzbringen.

22. Weil mi aber dyr Herrgot hinst heint bewart haat, stee i daa als Zeug für Maist und Minst und kündd nix Anderts, als was naach n Wort der Weissagn und von n Mosenn gscheghn wurdd,

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 26