Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 21:15-34 De Bibl auf Bairisch (BAI)

15. Naach dene Täg gricht myr allss zamm und zognd auf Ruslham aufhin.

16. Aau ainige Zeserer Kristner gabglaittnd üns und brangend üns zo aynn Mänson aus Züppern, aynn Jünger aus dyr Anfangszeit. Bei dönn gsolln myr hörbergn.

17. Wie myr auf Ruslham kaamend, wurdn myr von de Glaaubnsbrüeder hertzlich empfangen.

18. Eyn n Tag drauf gieng dyr Pauls mit üns zo n Jaaggenn, und alle Gmainwärt warnd +aau daa.

19. Er gabgrüesst s und gabrichtt ausfüerlich, was dyr Herrgot durch seinn Dienst in dyr Haidnwelt allss taan hiet.

20. Wie s dös ghoernd, prisnd s önn Herrgot und verwisnd aau auf dös: "Daa, schau, Brueder, wie vil Tausner Judn däß daader glaaubig wordn seind, aber allsand haltnd si aau non streng an s Mosenngsötz.

21. Waisst, was myn dene über di verzölt haat?: Du brängst yn allsand Judn eyn dyr Spraid bei, von n Mosenn abzfalln, und forderetst ys auf, ienerne Kinder niemer z beschneidn und d Satzungen niemer z haltn.

22. Ietz steen myr daa! Die kriegnd s y gwiß glei mit, däßst kemmen bist.

23. Also mach s yso, wie myr s dyr sagnd!: Bei üns seind vier Mannen daa, die wo si verlübt habnd.

24. Nimm s mit und heilig di mit ien! Übernimm de Köstn für ienerne Opfer, dyrmit sö syr d Haar wider schern derffend. Yso gaat aau dyr Lösste seghn, däß an derer Leumung über di nix dran ist und däßst di allweil non an s Gsötz haltst.

25. Und dös mit de Haidnkristner ist y klaar. Mir habnd s beschlossn und ien gschribn, däß sö si vor n Götznopferfleish, Bluet, Fleish mit Bluet und Unzucht hüettn sollnd."

26. Eyn n naehstn Tag naam dyr Pauls die Mänder mit und gheiligt si mitaynand mit ien, gieng aft eyn n Templ und gmeldt s End von dyr Weihzeit an, daa wo für aynn Iedn von ien ayn Opfer z bringen war.

27. Wie die sibn Täg für d Rainigung fast umhin warnd, saahend n aine äsingischn Judn in n Templ. Sö brangend dös gantze Volk in Aufruer, gapackend n

28. und schrirnd: "Isryheeler, z Hilf! Dös ist der, wo waiß grad wo so Leern verbraitt, wo gögn dös Volk und s Gsötz und d Lostat geend. Er haat sogar Haidn eyn n Templ mit einhergnummen und dös Heiligtuem entweiht."

29. Sö hietnd nömlich kurz dyrvor önn Effhauser Trofimuss mit iem mitaynander in dyr Stat gseghn und gmainend ietz, dyr Pauls haet n aau eyn n +Templ mitgnummen.

30. Daa wurd de gantze Stat ganz taeumisch, und es gaab aynn Morddsauflaauf. Sö gapackend önn Paulsn und gazärrnd n vür n Templ aushin, und sofort wurdnd de Toerer gschlossn.

31. Schoon haetnd s n umbrungen, daa wurd yn n roemischn Faud gmeldt: "Dös gantze Ruslham ist in Aufruer!"

32. Sofort geilt yr mit Mannschaftn und Rittner zo ien abhin. Wie s önn Öbrigstn mit de Harstner saahend, ghoernd s dyrmit auf, önn Paulsn z schlagn.

33. Dyr Öbrigste gverhaftt önn Paulsn, ließ n doplt ankötnen und gfraagt n aus, wer yr sei und was yr angstöllt habeb.

34. D Menig schrir dermaaßn durchaynand, däß dyr Faud nit schlauh draus wurd und kain Bissleyn weiterkaam. Von Noetn befalh yr, däß s n eyn d Wapff mitnemend.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 21