Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 21:10-17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

10. Daadl blibn myr ayn Öttlych Täg. Daa kaam von Judau abher ayn Weissag, wo Ägybuss hieß,

11. und gabsuecht üns. Er naam yn n Paulsn seinn Gürtl her, gfösslt si dyrmit an de Höndd und Füess und gsait: "Yso spricht dyr Heilige Geist: Dönn Man, yn dönn wo der Gürtl ghoert, gaand d Judn yso fössln und yn de Haidn überantwortn."

12. Wie myr dös ghoernd, grödnd mir und de Daasignen yn n Paulsn recht zue, nit auf Ruslham aufhinztröchen.

13. Dyr Pauls aber gantwortt: "Was reertß n enk daa an und brängtß mi eyn n Zwist? Wenn s sein mueß, ja, naacherd +laaß i mi halt aau z Ruslham für n Nam von n Herrn, von n Iesenn, fössln und gar toettn."

14. Wie mit iem nix z machen war, gaabn myr naach: "Dyr Willn von n Herrn müg gscheghn."

15. Naach dene Täg gricht myr allss zamm und zognd auf Ruslham aufhin.

16. Aau ainige Zeserer Kristner gabglaittnd üns und brangend üns zo aynn Mänson aus Züppern, aynn Jünger aus dyr Anfangszeit. Bei dönn gsolln myr hörbergn.

17. Wie myr auf Ruslham kaamend, wurdn myr von de Glaaubnsbrüeder hertzlich empfangen.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 21