Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 19:31-41 De Bibl auf Bairisch (BAI)

31. Aau ayn Öttlych Pfintzamptner, wo iem wolgsunnen warnd, gwarnend n über Botn dyrvor, eyn s Dietreich z geen.

32. Dort wurd hinum und herum plerrt; ain ainziger Sauhauffen war s; und de Meerern gwissnd ee nit, um was s überhaaupt gieng.

33. D Judn gschubsnd önn Alxänder vürhin: "Schau, däßst dös für üns hinkriegst!" Und aus dyr Menig rieffend s iem zue: "Sag s ien non gscheid!" Dyr Alxänder gadeutt, däß yr vor n Volk öbbs klaarstölln wolleb.

34. Wie aber d Haidn gagspannend, däß yr ayn Jud war, gaplerrnd s allsand fast zwo Stund lang in n Kor: "Grooß ist d Ärtymeis von de Effhauser!"

35. Dyr Burgermaister gschafft s aft enddlich, däß yr s schwaigt, und spraach: "Effhauser! Wer wisset nit, däß d Stat Effhaus d Hüetterinn von n Templ der groossn Ärtymeis ist und von irn Bild, dös wo von n Himml abhergfalln ist?

36. Daa geit s nix zo n Deuttln. Grad dösswögn aber müesstß ayn Rue göbn und derfftß nix tuen, wasß spaeter non bereuetß.

37. Ös habtß die Mänder hergschlaipft, obwol s wöder Templraauber seind non ünser Göttinn glöstert habnd.

38. Wenn also dyr Demytries und seine Zumftgnossn ayn Klag gögn wem dyrwöll habnd, naacherd habn myr für dös Landvögt und ayn Gricht; dortn künnend s klagn.

39. Und wenntß sünst non öbbs dyrraichen wolltß, dann ghoert dös vor de Bürgerversammlung.

40. Sünst känntnd s üns, wenn s bloed hergeet, wögn derer Sach daa heint aynn Aufruer anhinhöngen. Für dönn Auflaauf geit s kainn rechtn Grund, mit dönn wo myr n entrödn känntnd. So, und ietz geetß zue!"

41. 0

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 19