Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 11:19-29 De Bibl auf Bairisch (BAI)

19. Durch sele Verfolgung auf n Stöffansn seinn Tood aufhin wurdnd de Glaaubignen versprengt. Ain kaamend hinst auf Pfnizing, Züppern und Äntyching, aber sö gakünddnd grad yn de Judn aus.

20. Ain von ien aber, wo aus Züppern und Krein gstammend, gverkünddnd z Äntyching aau yn de Haidn d Froobotschaft von n Iesenn, yn n Herrn.

21. Dyr Herr stuendd ien bei, und vil wurdnd glaaubig und gabkeernd si gan n Herrn.

22. Dös gakriegt iewet aau d Ruslhamer Gmain mit, und draufhin gschickt s önn Bärnäbbn auf Äntyching.

23. Wie yr ankaam und yn n Herrgot sein Gnaad saah, gafreut yr si recht und gsport s an, yn n Herrn aus gantzn Hertzn treu z bleibn. Dyr Bärnäbb +war schoon ayn gueter Man, erfüllt von n Heilignen Geist und föst in n Glaaubn.

24. Yso wurdnd wider ganz schoen ain zo n Glaaubn an n Herrn dyrzuedyrwunnen.

25. Dyr Bärnäbb aber graist auf Tärs weiter, däß yr önn Saulsn aufsuecht.

26. Er fandd n und naam n auf Äntyching mit. Dortn gwirkend s mitaynand ayn gantzs Jaar lang in dyr Gmain und kunntnd aynn Hauffen Leut unterrichtn. Z Äntyching kaam aau de Bezaichnung "Kristner" für de Glaaubignen auf.

27. Dyrselbn kaamend von Ruslham aine Weissagn auf Äntyching.

28. Ainer von ien, wo Ägybuss hieß, gsait durch n Geist ayn groosse Hungersnoot für de gantze Erdn voraus. Dö braach aft unter n Kaiser Klauz aau aus.

29. Daa beschlossnd de Glaaubignen, däß ayn Ieds naach seinn Vermögn yn de Mitglaaubignen z Judau öbbs spenddn solleb.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 11