39. Und mir seind Zeugn von alln, was yr in n Judnland und z Ruslham allss taan haat. Umbrungen habnd s n durch de Kreuzigung.
40. Dyr Herrgot aber haat n eyn n drittn Tag dyrwöckt und erschaint,
41. zwaar nit yn n gantzn Volk, wol aber üns, yn de von n Herrgot enpfor bestimmtn Zeugn, üns, wo myr naach seiner Urstöndd mit iem gössn und trunken habnd.
42. Und er haat üns auftragn, yn n Volk z verkünddn und z bezeugn, däß er der von n Herrgot eingsötzte Richter von de Löbetn und Tootn ist.
43. Von iem bezeugnd alle Weissagn, däß ayn Ieds, wo an iem glaaubt, durch seinn Namen d Sünddn vergöbn kriegt."
44. Non dyrweil dyr Peeters spraach, kaam dyr Heilige Geist auf allsand abher, wo daa zueglosnd.
45. De glaaubig wordnen Judn, wo mit n Peetersn dyrbei warnd, kunntnd s gar nit fassn, däß aau auf d Haidn dyr Heilige Geist als Gaab ausgossn wurd.
46. Denn sö ghoernd s in Zungenn rödn und önn Herrgot preisn. Und dyr Peeters gweiglt:
47. "Netty yso wie mir habnd die önn Heilignen Geist empfangen. Wer kännt ien daa verwaigern, däß s mit Wasser taaufft werdnd?"
48. Und er gschafft an, däß s auf n Nam von n Iesenn Kristn taaufft werdnd. Dyrnaach gabittnd s n, däß yr non ayn Par Täg bei ien bleibt.