Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 10:10-19 De Bibl auf Bairisch (BAI)

10. Hungrig wurd yr aft aau, und iem haet öbbs z össn angweigt. Dyrweil kocht wurd, wurd yr dyrbrottn.

11. Er saah önn Himml offen und ayn Schüssl auf d Erdn abherkemmen, wo ausgschaut wie ayn Tishdöck, dö wo an de vier Ögger aufghöngt war.

12. Daa drinn laagnd allerlai Vierfüessler, Gwürm und Vögl, wo myn syr grad denken kunnt.

13. Und ayn Stimm rief iem zue: "Stee auf, Peeters, schlacht und iß!"

14. Dyr Peeters aber gantwortt: "Herr, daa färcht i mi Sünddn! Non nie haan i diend öbbs Unweihs und Unrains gössn."

15. Daa grichtt si dö Stimm non aynmaal an iem: "Was dyr Herrgot für rain dyrschaint, sollst du nit unrain nennen!"

16. Dreu Maal gschaagh dös, und aft wurd dö Schaln wider eyn n Himml aufhinzogn.

17. Dyr Peeters war non raatloos und sann hin, was dö Schau, wo yr ghaat hiet, wol bedeutteb. Dyrweil hietnd si yn n Kornelsn seine Sendling zo n Simenn seinn Haus durchgfraagt und stuenddnd drausster n Toor.

18. Sö rieffend und gfraagnd, ob daa dyr Simen z Hörberg sei, der wo aau Peeters haisseb.

19. Dyrweil dyr Peeters non an dös Gesicht hingadenkt, gsait iem dyr Geist: "Daa wärnd zween drausst, die wo wögn deiner daa seind.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 10