Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3

Altes Testament

Neues Testament

De Tessyloninger B 2 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Und weiter, Brüeder, was d Widerkumft von n Iesenn Kristn angeet, ünsern Herrn, und ünser Verainigung mit iem, mech myr enk dös schwaer an n Hertz lögn:

2. Laasstß enk nit glei drausbringen und schröcken, wenn ain yso tuend, wie wenn yn n Herrn sein Tag schoon daa wär! Dös spilt kain Rolln, ob s ietz ayn Weissagnwort sein sollt, ob s prödigt werd older aus aynn Brief stammt, wo angöblich von üns ist.

3. Laasstß enk von niemdd täuschn, wie dyrwöll! Yn n Herrn sein Tag bricht nit an, ee wenn d Abtrinnung umbb n Herrgot kimmt und der Mensch erscheint, wo d Sündd, s Verderbn, schlechthin ist,

4. dyr Widersacher, wo si über allss, was Got older Heiligtuem haisst, derart erhöbt, däß yr si sogar eyn n Templ Gottes einhinsitzt und si für n Herrgot selbn ausgibt.

5. Kimmt s enk niemer, däß i enk dös schoon gsait haan, wie i non bei enk war?

6. Ös wisstß aau, was n ietz non zrugghaltt, dyrmit yr si eerst offnbart, bal s so weit ist.

7. Denn de ghaime Macht von n Ungsötz wercht schoon; ietz mueß grad non der verraeumt werdn, wo s non aufhaltt.

8. Dann werd dyr Ungsötzler yn allsand sichtbar. Wann aber dyr Herr Iesen kimmt, vertilgt yr n mit aynn Haucherer und vernichtt n durch seinn offnbartn Glanz.

9. Dyr Ungsötzler aber gaat durch d Macht von n Antsacher mit groosser Macht auftrötn und triegerische Zaichen und Wunder tuen.

10. Er gaat die betriegn und zo n Unrecht verlaittn, wo verloorngeend. Und verloorn geend s, weil s nit in Lieb dö Waaret angnummen habnd, wo s grött wordn wärnd dyrmit.

11. Drum laasst s dyr Herrgot yn dyr Macht von n Irrtuem umhin, yso däß s auf d Lug einhinfallnd,

12. denn allsand werdnd verurtlt, wo nit d Waaret glaaubt habnd, sundern s Unrecht ausgsuecht.

13. Mir müessnd yn n Herrgot allzeit für enk danken, Brüeder, wo dyr Herr liebt, weil enk dyr Herrgot als de Eerstn dyrzue dyrkoorn haat, däßß saelig werdtß. Dös werdtß, weil enk dyr Geist gheiligt haat und weilß an d Waaret glaaubtß.

14. Dyrzue haat yr enk durch ünser Froobotschaft berueffen, däßß d Herrlichkeit von n Iesenn Kristn, ünsern Herrn, erlangtß.

15. Seitß also standhaft, Brüeder, und halttß an derer Leer föst, wie myr s enk prödigt und mit Brief gschribn habnd!

16. Ünser Herr, dyr Iesen Krist, und dyr Herrgot, ünser Vater, mügnd enk ermuetignen und störchen zo aynn iedn guetn Werch und Wort. Er haat üns sein

17. Lieb zuegwenddt und üns in seiner Gnaad aynn eebign Troost und föste Hoffnung gschenkt.