Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5

Altes Testament

Neues Testament

De Tessyloninger A 5 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Daa drüber, Brüeder, wann dös gschieght und wie, brauch i enk nix schreibn.

2. Ös selbn wisstß gnaun, däß yn n Herrn sein Tag kimmt wie bei dyr Nacht ayn Dieb.

3. Dyrweil d Leut non mainend, Frid wär und allss sicher, überfallt s schoon d Hengnuss wie dyr Wee ayn Schwangerne, und dyrvon kimmt kains.

4. Ös aber, Brüeder, löbtß nit in dyr Finster, däß enk der Tag nit wie ayn Einbröcher dyrwischt!

5. Ös allsand seitß decht Menschn von n Liecht, von n Tag. Mir ghoernd nit yn dyr Nacht und yn dyr Finster.

6. Schlaaff myr drum nit wie de Andern, sundern bleibn myr wach und nüechter!

7. Die, wo schlaaffend, seind von dyr Nacht, und wer si zuebritscht, aau.

8. Mir aber, wo myr yn n Tag ghoernd, sein myr lieber nüechter und rüst myr üns mit n Pantzer Glaaubn und Lieb und mit n Helm Hoffnung auf s Heil!

9. Denn dyr Herrgot haat üns nit für sein Zorngricht bschaffen, sundern daa dyrfür, däß myr durch n Iesenn Kristn, ünsern Herrn, erloest werdnd.

10. Er ist gstorbn für üns, dyrmit myr mit iem löbnd, ob myr ietz löbndig older gstorbn seind, wann yr kimmt.

11. Drum machtß aynander Muet mit dene Worter, wieß is ja ee schoon tuetß!

12. Brüeder, daa drum bitt myr enk: Dyrkanntß die ünter enk, wo syr ayn sölcherne Müe göbnd, enk in n Herrn seinn Nam zo n Laittn und enk aau önn Kopf zrechtzrucken.

13. Achttß is hooh in Lieb zwögns ienern Werch! Und halttß Fridn unteraynand!

14. Brüeder, mir ermanend enk: Weistß die zrecht, wo rechte Loter seind, muspertß de Fieckischn, nemtß enk um de Schwachn an, und seitß geduldig mit allsand!

15. Schautß, däß kains yn n Andern Boess mit Übl haimzalt! Bemüetß enk lieber allzeit um de Beläng von de andern Glaauber und von alle Menschn.

16. Freun solltß enk allweil!

17. Laasstß nit aus mit n Bettn!

18. Danktß für allss und allweil, ös, woß yn n Iesenn Kristn ghoertß, denn dös erwartt dyr Herrgot ja von enk!

19. Arechttß nit yn n Heilign Geist dyrgögn!

20. Verachttß is fein nit, wenn gweissagt werd;

21. prüefftß allss, dös Guete aber pfalttß!

22. Geetß yn n Übl aus n Wög, was s aau sein mag!

23. Dyr Herrgot, was önn Frid gibt, heilig enk durnächtig und bewar enk, Geist und Seel und Leib, yso, däß enk nix zo n Naachsagn ist, wenn ünser Herr, dyr Iesen Krist, kimmt.

24. Dös +tuet yr aau, dyr Herrgot. Er haat enk grueffen; er ist treu.

25. Brüeder, bettß aau für üns!

26. Grüesstß alle Brüeder mit n Kristnerbuß!

27. Löstß in n Nam von n Herrn bitt gar schoen dönn Brief yn alle Glaauber vür!

28. De Gnaad von ünsern Herrn, yn n Iesenn Kristn, sei mit enk!