9. Ös wisstß ja, was ünser Herr, dyr Iesen Krist, in seiner Lieb allss taan haat: Obwol yr reich war, wurd yr enkerthalbn ayn Armer, dyrmit yr enk mit seiner Armuet reich macht.
10. I gib enk grad aynn Raat, um enk zo n Helffen. Ös habtß ja ee schoon fertn de Eerstn bei dyr Handdung gmacht, bei n Beschluß und aau bei n Sämln.
11. Ietzet solltß is z End füern; und s Ergöbniss sollt yn n guetn Willn entspröchen, ie naach dönn, was ains halt graatn kan.
12. Wenn non grad dyr guete Willn daa ist und ayn Ieds gibt, was s halt kan, +verfaaht s dyr Herrgot aau. Er verlangt ja nix Unmüglichs.