Altes Testament

Neues Testament

De Krenter B 12:1-9 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wenn aau dös gantze Rüemen ayn Schmarrn ist, bleibt myr nix Anderts übrig. Und von Noetn verzöl i ietz öbbs von de Schauenn und Offnbarungen, wo myr dyr Herr gschenkt haat.

2. I kenn öbbern, aynn Kristndiener, der wo vor vierzöhen Jaar hinst eyn n drittn Himml entruckt wurd, eyn n Wang halt. Ob s allerdings mit older

3. 0

4. aane Leib war, waiß i nit; dös waiß grad dyr Herrgot. Er ghoert unsagbare Worter, die was kain Mensch nit ausspröchen kan.

5. Dönn Man will i rüemen, aber nit mi selbn, hoehstns non ob meiner Schwachet.

6. Rüemet i mi dennert, wär i zwaar kain Narr nit, sundern saget aau grad d Waaret. Aber i laaß s bleibn, denn ayn Ieder sollt mi grad naach dönn einschätzn, was yr an mir seght und umbb mir hoert.

7. Dyrmit i mi ob dene ainzigartignen Offnbarungen nit überhöb, wurd myr ayn Stachl einhingstoessn, ayn Bot von n Antsacher, der was mi zwögns dönn fäustlt.

8. Dreumaal haan i önn Herrn angfleeht, däß myr seler Antsacherbot ayn Rue laasst.

9. Er aber gantwortt myr: "Mein Gnaad mueß dyr glangen. Dö wirkt y netty dann, wennst schwach bist." Vil lieber also rüem i mi ob meiner Schwachet, auf däß de Kraft von n Kristn auf mi abherkimmt.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Krenter B 12