20. Aber dyr Heiland +ist umbb n Tood dyrwöckt, und zwaar als Eerster von de Gstorbnen.
21. Naachdem durch ainn Menschn dyr Tood kemmen ist, kimmt d Urstöndd der Tootn aau durch ainn.
22. Denn yso wie auf n Adem aufhin allsand sterbnd, yso werdnd aft in n Kristn alle löbndig gmacht.
23. Es geet aber yn dyr Reih naach: Dyr Eerste ist dyr Krist; und dyrnaach, bei n Kristn seiner Kumft, kemmend die, wo zo iem ghoernd.
24. Dyrnaach kimmt s End, wann yr ayn iede Macht und Gwalt und Kraft vernichtt haat und sein Herrschaft yn n Got Vatern übergibt.
25. Denn er mueß herrschn, hinst däß iem dyr Vater alle Feindd vor d Füess glögt haat.
26. Dyr lösste Feind, der wo vernichtt werd, ist dyr Tood.
27. Es steet nömlich gschribn: "Allssand haat er iem unterworffen." Wenn s aber haisst, allss sei yn n Kristn unterworffen, ist dyr Vater nit mit gmaint, der was iem ja allss unterwirfft.
28. Wenn yn n Sun aft allssand unterworffen ist, unterwirfft si aau dyr Sun yn n Vatern, der was iem allssand z Füessn glögt haat, auf däß dyr Herrgot allssand ganz mit sir veraint.