Altes Testament

Neues Testament

D Roemer 9:23-33 De Bibl auf Bairisch (BAI)

23. Yso gwill yr aau önn Reichtuem von seinn Rued yn dene Menschn kundtuen, wo yr si drob gyrbarmt, und die wo yr für sein Herrlichkeit schoon pfraitt hiet.

24. Und ünter dene seind aau mir, wo yr nit grad aus de Judn, nän, aau aus de Haidn grueffen haat.

25. Yso spricht yr denn aau bei n Hosenn: "I gaa als mein Volk berueffen, was s nit gwösn ist, und dö, ö wo niemdd mögn haat, als mein Liebste.

26. Und statt däß zo ien gsait wordn ist: 'Ös seitß nit mein Volk.', gaand s Kinder von dönn löbndign Got gnennt werdn."

27. Und dyr Ieseien ruefft von Isryheel dös aus: "Wenn d Isryheeler so vil wärnd wie Sand an n Mör, dann blib dennert grad ayn Restl über, dös wo gröttigt werd,

28. denn dyr Trechtein handlt ain für all Maal daa heruntn dö Sach ab."

29. Dyr Ieseien haat aau vorhergsagt: "Haet üns nit dyr Hörerherr weenigstns die par Hänsln übriglaassn, wär s üns wie yn Sodham gangen, ja, wie Gmorren wärn myr ietz."

30. Was folgern myr draus? Haidn, wo nit auf d Freispraach durch n Herrgot trachtt habnd, seind dennert auf dö kemmen, d Loosspraach aus n Glaaubn.

31. Isryheel aber gströbt yn n Gsötz naachhin und dyrmit um d Loosspraach, aber dennert ist nix wordn draus.

32. Und zwö? Weil s nit auf n Glaaubn baun gwollnd, sundern auf aigne Laistungen. Eyn n Stölpstain grennend s anhin,

33. wie s in dyr Schrift haisst: "Wisstß, i lög in Zien aynn Stain hin, wo myn stölpt dran, aynn Fölsn, wo myn straucht dran. Wer aber glaaubt an iem, der werd nit z Schanddn."

Lesen Sie das gesamte Kapitel D Roemer 9