1. Und in dyr Zesmen von dönn Seln, wo auf n Troon gsitzt, saah i ayn Buechrolln, wo vorn und hintn vollgschribn war und sibnfach versiglt.
2. Und i saah aynn gwaltign Engl, der wo laut ausrief: "Wer ist würdig, dös Buech aufztuen und seine Sigln z loesn?"
3. Aber niemdd in n Himml, auf dyr Erdn older drunterhalb kunnt dös Buech öffnen und drinn lösn.
4. Daa gmueß i närrisch wainen, däß niemets würdig gachtt wurd, dös Buech aufzmachen und drinn z lösn.
5. Daa gsait ainer von de Wärt zo mir: "Gee, reer diend nit! Gsigt haat dyr Leeb aus n Judennstamm, dyr Sproß aus dyr Dafetnwurtzl; der +kan s Buech mit seine sibn Sigln öffnen."
6. Daa saah i zwischn yn n Troon und de vier Wösn mittn ünter de Wärt ayn Lamp steen. Wie gschlachtt gwirkt s, und es hiet sibn Herndln und sibn Augn. D Augn seind de sibn Geister Gottes, wo über de gantz Erdn ausgschickt seind.
7. S Lamp kaam dyrherzue und empfieng s Buech aus dyr Zesmen von dönn Ainn, wo auf n Troon gsitzt.
8. Wie s ys Buech empfangen hiet, fielnd de vier Löbwösn und de vieryzwainzg Wärt vor n Lämpl nider. Allsand von ienen hietnd ayn Härpfen und ayn golders Rauckfässl dyrbei, und zwaar seind dös de Gebeter von de Glaaubignen.