7. Dyr Iesen spraach: "Ietz kimm i fein bald! Saelig, wer syr d Worter von dönn Weissagungsbuech z Hertzn nimmt!"
8. I, dyr Johanns, haan dös allss ghoert und gseghn. Und wie i s ghoert und gseghn hiet, fiel i yn dönn Engl, wo myr s zaigt hiet, z Füessn, däß i n anbett.
9. Daa gwört yr ab: "Laaß dös! I bin grad ayn Knecht wie du und deine Brüeder, d Weissagn, und wie allsand, wo syr d Worter von dönn Buech daa z Hertzn nemend. Önn Herrgot, +dönn bett an!"
10. Und er gsait zo mir: "Halt fein d Worter von dönn Weissagungsbuech nit bschlossn, denn d Endzeit steet vor dyr Tür!
11. Wer Unrecht tuet, müg s weiter tuen, dyr Unraine müg unrain bleibn, dyr Grechte wandleb weiter grecht, und dyr Heilige sollt weiterhin um d Heiligkeit ströbn."