2. Und er schrir mit Macht: "Gfalln, gfalln ist de groosse Bäbl! Dort hausnd grad non Aixn und all müglichn unrainen Geister; dort verschlieffend si de unrainen und scheuzignen Vögl allsand.
3. Denn von n Wein von irer Bluetsunzucht habnd alle Völker trunken, und de Künig von dyr Erdn habnd mit irer ghuert. Weil s gar so wol glöbt, seind de Kaeuffln von dyr Erdn dyrvon reich wordn."
4. Dyrnaach ghoer i ayn anderne Stimm von n Himml abher rueffen: "Aushin aus dyr Stat, mein Volk, nit däßst mitschuldig wirst an ire Sünddn und bei ire Plaagn mit drunterkimmst!
5. Denn ire Sünddn habnd si hinst eyn n Himml auftürmt, und dyr Herrgot haat ire Schandtaatn nit vergössn.
6. Zaltß is irer haim, wie s is mit +enk taan haat; ja, göbtß is irer doplt zrugg! Mischtß irer dönn Kölich, wo is zammgmischt haat, non ayn +Maal so starch!
7. Netty yso, wie s in Saus und Braus glöbt haat, tauchtß is ietz eyn Pein und Trauer einhin! Si gadenkt syr ja non schierger: 'Was mechtß n; i troon diend als Küniginn! Bin decht kain Witib; Trauer gaa i gar nit +kennen!'
8. Dösswögn gaand an ainn Tag de Plaagn über is kemmen, wo irer aufgsötzt seind, Sterb, Trauer, Hungersnoot. Und si gaat verbrennt werdn, denn starch ist dyr Trechtein, dyr Got, wo s grichtt haat."
9. De Künig von dyr Erdn, wo mit irer ghuert und prasst habnd, gaand wainen über is, wenn s önn Raauch seghnd, wann d Stat brinnt.