Altes Testament

Neues Testament

D Hebern 6:3-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

3. Ietz geen myr also weiter, falls s dyr Herrgot zuelaasst.

4. Denn es ist unmüglich, Leut, wo schoon erleuchtt wordn seind, d Himmlsgaab empfangen und Antail an n Heilign Geist kriegt habnd

5. und s guete Gotteswort und de Kräft von dyr kümftignen Welt kennenglernt habnd,

6. aft aber abgfalln seind, wider neu zuer Umkeer z bringen. Die schlagnd ja önn Sun Gottes non aynmaal eyn s Kreuz anhin und machend n zo n Gspött.

7. Dös ist, wie wenn ayn Bodm dönn Rögn aufsaugt, der wo oft drauf fallt. Laasst yr yn de Bauern ayn nützlichs Ankraut waxn, empfangt yr Sögn von n Herrgot.

8. Tragt yr aber Dern und Distln, ist yr werdloos und werd von n Herrgot schnell verfluecht; und d Vernichtung durch s Feuer ist sein End.

9. Aber, liebe Brüeder, aau wenn myr enk ietz yso kemmen seind, sein myr dennert bei enk von öbbs Bössern überzeugt, nömlich däßß saelig werdtß.

10. Denn dyr Herrgot ist nit so ungerecht, däß yr vergaess, wasß taan habtß, und wieß seinn Nam schoon taetig gliebt habtß, indem däßß yn de Ganglaauber dient habtß und dös non allweil tuetß.

11. Es wär halt ünser Anlign, däß ayn Ieder hinst auf d Lösst so eifrig bleibt wie früehers, hinst däß dös, auf wasß ös hofftß, erfüllt ist.

12. Werdtß non grad nit müed, sundern folgtß yn dene naach, die wo gaglaaubnd und angharrnd und grund dönn mitgörbt habnd an de Verhaissungen!

13. Wie dyr Herrgot yn n Abryham d Verhaissung gaab, schwor yr bei sir selbn, weil s ja kainn Hoehern göbn haet:

14. "Dös derffst myr glaaubn, däß i di reichlich sögn und dir ayn mänischs Naachgschlächt gib."

15. Und yso kaam aft dyr Abryham auf dös Verhaissne, naachdem yr geduldig gwartt hiet.

Lesen Sie das gesamte Kapitel D Hebern 6