Altes Testament

Neues Testament

D Filipper 2:18-30 De Bibl auf Bairisch (BAI)

18. Grad so solltß enk ös mit mir freun; freutß enk non!

19. So dyr Herr Iesen will, hoff i, däß i bald önn Timyteusn zo enk schicken kan, dyrmit aau i aynn Auftrib krieg, wenn i erfar, wie s um enk steet.

20. I haan sünst kainn, der wo wie er mit mir so aufrichtig um enker Sach besorgt ist,

21. denn allsand Andern habnd grad ien Aigns in n Aug, nit d Sach von n Iesenn Kristn.

22. Ös wisstß ja, däß myn vollkemmen auf iem traun kan. Wie ayn Kind yn n Vatern hilfft, haat yr mit mir yn dyr Guetmaer dient.

23. Iem also hoff i schicken z künnen, so bald i waiß, wie s mit mir weitergeet.

24. Und i vertrau drauf, so dyr Herr will, däß aau i bald kemmen kan.

25. I gschaug s aber für noetig an, enk önn Bruedern Eppyfroditz zruggzschicken, meinn Mittrager und Mitstreiter, dönn wasß myr gschickt habtß, däß yr mi in meiner Noot dyrhaltt.

26. Er gwill enk durchaus widerseghn; und iem gmacht dös närrisch z schaffen, däßß dös von seiner Kranket mitkriegt hiettß.

27. Ja, es stimmt schoon, däß yr iewet sterbets krank war. Dyr Herrgot aber hiet ob iem Erbarmen, und übrigns aau mit mir, däß mi nit dyr Kummer gübergwölttigt.

28. Und dös meerer schick mi i, däß i iem schick, däßß enk freun künntß, wenntß n widerseghtß, und dyrmit aau i ain Sorg weeniger haan.

29. Empfangtß n also mit offene Arm, und halttß Leut wie iem in Eern,

30. denn durch sein Werch für n Kristn stuendd yr mit ainn Fueß in n Grab. Er haat sein Löbn auf s Spil gsötzt, däß yr mir dö Hilf bringt, woß myr ös nit laistn künnen haettß.

Lesen Sie das gesamte Kapitel D Filipper 2