33. Dö ghoert yn dönn Ärner, der wo s Bluet und d Fäistn von n Heilsopfer darbringt.
34. I nimm myr nömlich von de Heilsopfer de Brust für n Darbrung und d Schultter für n Darhub und gib s yn n Ärenn und seine Sün; und dös sollt für d Isryheeler yso bleibn.
35. Dös steet also yn de Ärner von de Feueropfer für n Herrn zue, von ienern Weihtag an.
36. Dyr Trechtein haat angschafft, däß die dös kriegn müessnd, wie yr s unter de Isryheeler gsalbt. Und dös bleibt yso von Kunn zo Kunn.