Altes Testament

Neues Testament

S Brendertuem 5:1-7 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wenn öbber von aynn Andern ayn Verfluechung ghoert older mitkriegt haat, und er verschweigt dös, sündigt yr. Er ist Zeug gwösn, und drum ist yr mitschuldig.

2. Wenn öbber an öbbs Unrains ankimmt, zo n Beispil an n Keibn von aynn unrainen wildn older zamen Vich older Kerbn, und dös zeerst nit gspannt, aber aft innywerd, ist yr unrain und schuldig.

3. Grad yso ist s, wenn yr an öbbs Unrains von aynn Menschn hinkimmt, was unrain macht, und dös spaeter dyrgneusst; dann ist yr schuldig.

4. Yso ist s aau, wenn öbber leichtsinnig schwört, zo n Schadn older Nutzn, wie s halt tiemdd bei mannige Leut ist, und er werd s spaeter aynmaal inny, dann werd yr schuldig.

5. In dene Fäll allsand sollt yr sein Sündd bekennen

6. und als Schuldopfer dyrfür ayn Gvickweibl, also ayn Aaub older Gaiß, vor n Herrn als Sündopfer bringen. Dyr Priester versuent n dann und loest n aus seiner Läss.

7. Ist ar aber z arm für ayn Schaaf, sollt yr als Schuldopfer für sein Läss zwo Holztaubn older zwo junge Taubn vor n Herrn bringen, de ain als Sünd- und de ander als Brandopfer.

Lesen Sie das gesamte Kapitel S Brendertuem 5