Altes Testament

Neues Testament

S Brendertuem 23:31-42 De Bibl auf Bairisch (BAI)

31. Also garechtt werd gar nix! Und dös bleibt yso für alle Gschlächter, ganz gleich, woß wontß.

32. Ayn vollkemmener Ruetag ist dös, und entsagn müesstß daa aau. Von n Neuntn Sibtn auf Nacht hinst eyn n naehstn Aabnd solltß rue'n.

33. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:

34. Sag yn de Isryheeler dös: Von n Fuchzöntn Sibtn an feiertß sibn Täg lang s Laaubhüttnföst zo n Herrn seiner Eer.

35. Eyn n eerstn Tag von n Föst halttß ayn Samnung. Daa werd nit garechtt.

36. Sibn Täg bringtß yn n Herrn Feueropfer dar. Eyn n achtn habtß wider ayn Samnung und bringtß yn n Trechtein ayn Feueropfer dar. Ayn ganz ayn bsunderner Fösttag ist dös, und daa werd aau nit garechtt.

37. Dös seind ietz d Feirtyg von n Herrn gwösn, daa woß eyn d Samnung geetß und yn n Trechtein Feuer-, Brand-, Speis-, Schlacht- und Trankopfer darbringtß, wie s ieweils vorgschribn ist.

38. Dyrnöbn geit s istig aau non de gwonen Sämps und enkerne Anthäiß- und Walgaabn, woß yn n Herrn göbtß.

39. Von n Fuchzöntn Sibtn an, bei dyr Obstärn, feiertß sibn Täg yn n Herrn sein Föst. Dyr eerste und achte Tag ist ayn Ruetag.

40. Eyn n eerstn Tag tuetß enk schoene Obstzweig, Palmennwödln, Laaubbaaum- und Felberöst abher und feiertß sibn Täg froelich vor n Herrn, enkern Got!

41. Feiertß is also ayn ieds Jaar sibn Täg lang zo n Herrn seiner Eer! Und dös sollt enk ayn föste Überliferung werdn. In n sibtn Maanet trifft s.

42. Sibn Täg lang wontß in Hüttnen, und zwaar allsand gebornen Isryheeler.

Lesen Sie das gesamte Kapitel S Brendertuem 23