Altes Testament

Neues Testament

S Brendertuem 13:9-18 De Bibl auf Bairisch (BAI)

9. Wenn also öbber bei sir selbn ayn Übl wie aynn Hornfall dyrkennt, sollt myn n zo n Priester bringen.

10. Stöllt der föst, däß d Haut weiß angschwolln ist, däß d Haar heller wordn seind und däß bei dyr Schwöllung schoon s bloosse Fleish ausherschaugt,

11. naacherd ist dyr Aussaz schoon hübsch weit. Daa braucht yr n niemer absundern und untersuechen; naacherd ist yr von Haus aus unrain.

12. Wenn öbber ayn Hautkranket haat, dö wo dönn gantzn Kerper bedöckt von n Kopf hinst eyn d Füess, wo dyr Priester aau hinschaugt,

13. naacherd sollt yr n untersuechen. Wenn yr seght, däß dö Kranket ganz gleich über n Leib verbraitt ist, und er ist ganz weiß, ist s öbbs Anderts, und er ist für n Priester rain.

14. Kimmt freilich dös bloosse Fleish vürher, ist yr unrain.

15. Haat dyr Priester dös Fleish untersuecht, sollt yr n unrain dyrschainen.

16. Verschwinddt aber de bloosse Stöll wider und hailt ab, sollt yr wider zo n Priester geen.

17. Der sollt n untersuechen, und wenn dö Stöll taatsöchlich abghailt ist, rain dyrschainen. Dös ist yr nömlich aau.

18. Kriegt öbber auf dyr Haut aynn Aiß, der wo wider hailt,

Lesen Sie das gesamte Kapitel S Brendertuem 13