Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Zächeries 3 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Drafter ließ yr mi önn Hoohpriester Jeschen schaun, wie yr vor n Trechtein seinn Engl stuendd. Und dyr Antsacher stuendd zesmer n Jeschenn und gaklag n an.

2. Dyr Trechtein gsait gan n Antsacher: Bürschleyn, i zaig dyr s schoon non, wie weit däßst geen derffst! Ja, Antsacher, i zaig dyr s, i, wo Ruslham gan meiner Lostat gmacht haan! Der Man ist ayn Musl, dönn wo myn grad non aus n Feuer dyrrött haat.

3. Dyr Jeschen hiet nömlich ayn dröckigs Gwand an, wie yr daadl vor n Engl stuendd.

4. Daa gsait dyr Engl zo seine Diener: Zieghtß ien diend de dröckignen Klaider aus! Und gan iem selbn spraach yr: I nimm dein Schuld umbb dir und lög dyr ayn Feirtyggwand an.

5. Und aynn rainen Haauptbund sötztß iem aau non auf. - Dös gmachend s aft, und dyr Trechteinengl stuendd dyrbei.

6. Dyr Trechteinengl schlueg yn n Jeschenn dar:

7. Yso spricht dyr Hörerherr: Wennst naach meinn Willn löbst und d Satzungen für meinn Dienst einhaltst, naacherd ghaltst aau d Orthabung und Verantwortung für mein Heiligtuem. Und wie die Engln daader kanst iederzeit zo mir kemmen.

8. Lustert, Hoohpriester Jeschen: Du und deine Gspanen verder deiner seind Zaichen für öbbs, was kemmen gaat. I will meinn Knecht kemmen laassn, önn Sproß.

9. I schlaauf vor n Jeschenn aynn Stain nider, und der sel haat sibn Augn. I ritz eyn dönn ayn Inschrift ein, sait dyr Hörerherr, und i tilg d Schuld von dönn Land an ainn Tag.

10. Seln Tag, spricht dyr Hörerherr, gaand d Leut wider unter de Weinstöck und Feignbaeum mitaynand schertzn wie früehers.