7. Auf geet s, Ziener, woß in Bäbl wontß; nix wie wögg!
8. Dös sait dyr Hörerherr, der was mi mit Rued gan de Völker gschickt haat, wo enk zuer Beuttn gmacht habnd: Wer +enk öbbs tuet, der kimmt myr eyn n Augapfl anhin.
9. I ziegh nömlich schoon mit dyr Hand gögn ien aus, yso däß s de Gfangnen von ienerne aignen Bsaessn werdnd. Daa gaatß is gspannen, däß mi dyr Hörerherr gschickt haat.
10. Jubltß und freutß enk, Ziener! I kimm nömlich und gaa mittn bei enk wonen, sait dyr Trechtein.