1. Eyn n achtn Maanet von n Däriesn seinn zwaittn Jaar ergieng yn n Herrn sein Wort an n Weissagn Zächeries, önn Sun von n Berychiesn und Iddo:
2. Dyr Trechtein gaboosert nit schlecht über enkerne Vätter.
3. Von Noetn sag yn deinn Volk: Yso spricht dyr Hörerherr: Keertß um zo mir, und i keer um gan +enk. Dös sait also dyr Hörerherr.
4. Stölltß enk nit wie enkerne Gönen, yn dene was s d Weissagn seinerzeit aau schoon gsait haetnd: Yso spricht dyr Hörerherr: Stöcktß halt um von enkern hailloosn Löbnswandl! Aber glaaubst, die haetnd auf mi glustert?!, sait dyr Hörerherr.
5. Und; wo +seind n enkerne Vorvätter ietz? Und d Weissagn - löbnd +die eebig?