38. Naacherer zöhen Täg schlueg dyr Trechtein önn Näbal, und er verstarb.
39. Wie dyr Dafet ghoert, däß dyr Näbal gstorbn war, rief yr aus: "Prisn sei dyr Herr, däß yr für mi gögn önn Näbal gsacht wögn derer Schmaach von n Näbal an mir, und däß yr mi von n Übl abghaltn haat! Dyr Herr haat önn Näbal mit seinn aignen Übl gstraafft." Drauf ließ dyr Dafet yn dyr Äbigeil aynn Heirettsantrag überbringen.
40. Yn n Dafetn seine Diener kaamend zo dyr Äbigeil auf Kärml und grichtnd irer aus: "Von n Dafetn wärn myr daa, weil yr di gern heirettet."
41. Is stuendd auf, gvernaigt si hinst eyn n Bodm abhin und gantwortt: "I bin pfrait, däß i yn meinn Herrn seine Mänder d Füess wash."
42. Dann gmacht si d Äbigeil eilweil auf, gsitzt si eyn n Ösl aufhin und rit mit ire fümf Dirnen loos. Si zog yn n Dafetn seine Botn naachhin und wurd sein Weib.
43. Aus Jesryheel hiet syr dyr Dafet dyrvor schoon d Ähinom zo n Weib gnummen. Also hiet yr ietzet Zwo.
44. Dyr Saul hiet nömlich sein Tochter Michal, mit derer was yr ja schoon verheirett gwösn war, yn n Paltti Leishsun aus Gällim göbn.