Altes Testament

Neues Testament

Dyr Sämyheel A 23:18-29 De Bibl auf Bairisch (BAI)

18. Und de Zween schlossnd vor n Herrn aynn Bund. Dyr Dafet blib z Horisch, und dyr Jonant gieng wider haimhin.

19. Drafter giengend aine Sifer zo n Saul auf Gibau aufhin und gabrichtnd iem: "Dyr Dafet haat si bei üns in de Bergföstungen bei Horisch verstöckt, und zwaar auf n Hächlhugl ganz eyn n Sundn von dyr Wüestn.

20. Wennst gruebetst, o Künig, abherzkemmen, naacherd kimm non! Mir kümmernd üns aft schoon drum, däß myr n dyr auslifernd."

21. Dyr Saul gaab ien an: "Gsögnt seitß von n Herrn, weilß ayn Mitgfüel mit mir habtß!

22. Also halttß enk pfrait, forschtß naach und mörktß enk dös Ort, wo yr si aufhaltt und wer n dort gseghn haat; der sollt ja ganz veröggt sein!"

23. Obachttß und erkunddtß allsand Unterschlaeuff, daa wo yr si verstöcken kan; und wenntß öbbs Gwisss eyn dyr Hand habtß, naacherd kemmtß wider. Dann gee i mit enk mit. Wenn yr wirklich eyn n Land ist, dann findd i n aau; und wenn i allsand Sippnen von Judau durchfisln müesset."

24. Sö braachend auf und trochend vor n Saul her auf Sif. Der Dafet aber war mit seine Mänder in dyr Steppn Maun, in n Blachfeld sunder de Wüestnberg.

25. Dyr Saul und seine Scharn fiengend ys Suechen an. Wie myn dös yn n Dafetn gmeldt, zog yr weiter abhin zo de Mauner Fölsn und blib dort. Dyr Saul erfuer aau dös und gfolgt iem eyn d Steppn Maun naachhin.

26. Dyr Saul zog auf dyr ainn Seitt von n Berg dyrhin und dyr Dafet mit de Seinignen auf dyr andern. Dyr Dafet gschaugt, eilweil von n Saul vonhinzkemmen, dyrweil n dyr Saul und seine Scharn schoon draufer umzinglt haetnd, däß s is gfangennemend.

27. Aber daa kaam ayn Bot zo n Saul und gmeldt iem: "Schnell, kimm; de Pflister seind eyn s Land eingfalln!"

28. Dyr Saul ließ d Verfolgung von n Dafetn bleibn und troch yn de Pflister zgögn. Dösswögn nennt myn dös Ort "Schaidfölsn".

29. Von dort zog dyr Dafet aufhin und gsötzt si in de Engeter Klüft föst.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Sämyheel A 23