44. Er rief yn n Dafetn zue: "Kimm non her, Bürschleyn; dein Fleish künnend aft de Gramvögl und Raaubvicher abherfisln!"
45. Dyr Dafet gantwortt yn n Pflister: "Du ruckst mit n Schwert, Spieß und dyr Lantzn an; i aber kimm zo dir in n Nam von n Hörerherrn, von n Got der Scharn von Isryheel, dönn wost dyrzannt haast.
46. Heint gaat di dyr Herr mir auslifern. I dyrschlag di und hau dyr önn Kopf abher. D Leichnäm von n Pflisterhör laaß i heint non yn de Vögl und wildn Vicher, däß s is abfislnd. De gantze Welt sollt gspannen, däß Isryheel aynn Got haat.
47. Aau allsand, wo daa beinand seind, sollnd dyrkennen, däß dyr Herr nit mit Schwert und Spieß dyrrött. Dös ist yn n Trechtein sein Krieg, und dyr Trechtein gaat enk yn üns aau eyn de Gwalt göbn."
48. Wie dyr Pflister allweil naehender zueherkaam, lief aau dyr Dafet aus dyr Schlachtreih yn n Pflister zgögn.
49. Er grif eyn n Sak einhin, naam aynn Stain, gschlaudert n und traaf yn n Pflister voll eyn s Hirn anhin. Dyr Stain dang eyn d Stirn ein, und önn Pflister ghaut s mit n Gsicht eyn n Bodm hin.