Altes Testament

Neues Testament

Dyr Sämyheel A 17:35-52 De Bibl auf Bairisch (BAI)

35. naacherd laauf i iem naachhin, hau iem ayn Gscheide aufhin und reiß iem dös Vich von dyr Fotzn ausher. Wenn yr aft auf mi loosgäng, pack i n bei dyr Mön und schlag n toot.

36. Wenn i also schoon Leebn und Bern dyrschlagn haan, werd s yn dönn Pflisterhaidn nit vil anderter geen, weil y d Hörscharn von n Löbgot dyrbleckt."

37. Und dyr Dafet gsait weiter: "Dyr Trechtein haat mi aus dyr Gwalt von n Leebn und Bern dyrrött, und er gaat mi aau vor dönn Pflister daa schützn." Daa gantwortt dyr Saul yn n Dafetn: "Also gee; dyr Herr sei mit dir."

38. Und dyr Saul glögt yn n Dafetn sein Rüstung an. Er gsötzt iem aynn brontzern Helm auf und glögt iem seinn Pantzer an.

39. Drüber ghöngt yr syr non s Schwert umher, und naacherd haet yr s Geen versuecht, aber dös wurd nix. Daa gmaint yr zo n Saul: "Also, mit dönn Zeug kan i +nit geen; dös bin i nit gwönt." Und er glögt s wider ab,

40. naam seinn Stecken eyn d Hand, gsuecht syr fümf glatte Stäin aus n Bach und taat s eyn n Sak einhin. Dann naam yr d Schlauder und gstapft auf n Pflister zue.

41. Aau dyr Pflister gstöpft herum zo n Dafetn und sein Schildknapp vor seiner.

42. "Mein, was mecht n +der", gadenkt syr dyr Pflister, wie yr önn Dafetn saah. Dyr Dafet war ja non bluetjung, er war blond und gschaugt gschneidig aus.

43. Dyr Pflister gsait zo n Dafetn: "Ja, bin n i ayn Hund, däßst mit aynn Stecken dyrherkimmst?" Und er gverfluecht önn Dafetn bei seine Götter.

44. Er rief yn n Dafetn zue: "Kimm non her, Bürschleyn; dein Fleish künnend aft de Gramvögl und Raaubvicher abherfisln!"

45. Dyr Dafet gantwortt yn n Pflister: "Du ruckst mit n Schwert, Spieß und dyr Lantzn an; i aber kimm zo dir in n Nam von n Hörerherrn, von n Got der Scharn von Isryheel, dönn wost dyrzannt haast.

46. Heint gaat di dyr Herr mir auslifern. I dyrschlag di und hau dyr önn Kopf abher. D Leichnäm von n Pflisterhör laaß i heint non yn de Vögl und wildn Vicher, däß s is abfislnd. De gantze Welt sollt gspannen, däß Isryheel aynn Got haat.

47. Aau allsand, wo daa beinand seind, sollnd dyrkennen, däß dyr Herr nit mit Schwert und Spieß dyrrött. Dös ist yn n Trechtein sein Krieg, und dyr Trechtein gaat enk yn üns aau eyn de Gwalt göbn."

48. Wie dyr Pflister allweil naehender zueherkaam, lief aau dyr Dafet aus dyr Schlachtreih yn n Pflister zgögn.

49. Er grif eyn n Sak einhin, naam aynn Stain, gschlaudert n und traaf yn n Pflister voll eyn s Hirn anhin. Dyr Stain dang eyn d Stirn ein, und önn Pflister ghaut s mit n Gsicht eyn n Bodm hin.

50. Yso gabsigt dyr Dafet önn Pflister mit ayner Schlauder und aynn Stain; er hiet n troffen und toett, aane ayn Schwert eyn dyr Hand z habn.

51. Dann lief dyr Dafet zo n Pflister hin, zog dönn sein Schwert aus dyr Schaid und schlueg iem önn Kopf ab und gatoetigt n. Wie de Pflister saahend, däß iener Kömpff toot war, flooh allss ausaynander.

52. D Isryheeler und Judner aber griffend an, liessnd önn Kriegsschrai halln und gverfolgnd de Pflister hinst Gätt und hinst vor Ekron. Von Schäreim hinst Gätt und Ekron laagnd de dyrschlagnen Pflister an n Wög.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Sämyheel A 17