Altes Testament

Neues Testament

Dyr Sämyheel A 17:27-36 De Bibl auf Bairisch (BAI)

27. D Leut gantwortnd iem: "Ja, stimmt schoon; mit dönn kan der rechnen, der wo n dyrschlagt."

28. Sein öltester Brueder Elieb gyrlost dös, was yr mit de Mannen grödt, und er gazwidert önn Dafetn an: "Was bist n überhaaupts herkemmen? Haast +schoon öbbern Gscheidn gfunddn für deine Schaefln eyn dyr Wüestn? I waiß diend, wasst für ayn Krüppleyn bist! Gaffen mechst bei n Kampf, sünst nix!"

29. Daa gmaint dyr Dafet: "Fraagn werd myn wol non derffen, older?"

30. Dann gsuecht yr syr aynn Andern und gfraagt n dös Selbe. Und d Leut gantwortnd iem aau wider dös wie bei n eerstn Maal.

31. Wie bekannt wurd, was dyr Dafet gsait hiet, kaam dös aau hinst vor n Saul hin; und der ließ n holn.

32. Dyr Dafet gsait zo n Saul: "Wögn dönn Pflister daa braucht syr niemdd eyn d Hosn machen. I gee hin und pack dönn Pflister!"

33. Dyr Saul gab iem an: "Nän, dös werd +nix! Du bist y vil z jung, däßst mit iem kömpfetst; er dyrgögn haat nie öbbs Anders taan wie kömpft."

34. Dyr Dafet gsait zo n Saul: "Wenn i yn meinn Päpp seine Schaaf und Gäiss hüett und ayn Leeb older Ber kimmt und ayn Lämpl packt,

35. naacherd laauf i iem naachhin, hau iem ayn Gscheide aufhin und reiß iem dös Vich von dyr Fotzn ausher. Wenn yr aft auf mi loosgäng, pack i n bei dyr Mön und schlag n toot.

36. Wenn i also schoon Leebn und Bern dyrschlagn haan, werd s yn dönn Pflisterhaidn nit vil anderter geen, weil y d Hörscharn von n Löbgot dyrbleckt."

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Sämyheel A 17