10. Und pfeilgrad; wie yr s Opfer gnetty darbrungen hiet, kaam dyr Sämyheel. Dyr Saul gieng iem zgögn, däß yr n begrüesst.
11. Dyr Sämyheel aber gfraagt n: "Was haast n +daa taan?" Dyr Saul gantwortt: "Mein; i saah halt, däß myr d Leut wögglieffend; und du kaamst +aau nit zueher um dö Zeit, wie ausgmacht war. De Pflister hietnd si bei Michmäs versammlt,
12. und daa gadenk i: 'Ou; ietz werdnd de Pflister dyrherabkemmen auf Gilgal, und i haan non nit aynmaal yn n Herrn öbbs darbrungen.' Drum gwaag i s, selbn dös Brandopfer darzbringen."
13. Dyr Sämyheel gerwidert yn n Saul: "Dös war ietz ayn Schmarrn von dir. Haetst yn n Befelh gfolgt, dönn wo dyr dyr Herr, dein Got, göbn haat, aft haet yr ietz dein Künigtuem über Isryheel auf eebig gföstigt.
14. Yso aber gaat dein Reich nit besteen. Dyr Trechtein haat syr schoon ainn ausgschaugt, der wo iem pässt und dönn wo yr zo n Fürstn von seinn Volk machen gaat. Denn du haast di nit an dös ghaltn, was dyr Herr dir befolhen haat."