22. Sö gabfraagnd önn Trechtein: "Kimmt der non zueher?" Dyr Herr gantwortt: "Der ist y ee schoon daa! Der haat si grad eyn dyr Schupfen hint verschloffen."
23. Sö lieffend hinterhin und gholnd n vürher. Wie yr mittn unter s Volk einhintraat, war yr aynn Kopf groesser als wie de Andern.
24. Und dyr Sämyheel spraach zo n gantzn Volk: "Habtß is gseghn, wem dyr Herr dyrkoorn haat? Iem kimmt kainer hin in n gantzn Volk." Daa gjublt dös gantze Volk: "Künig hoi!"
25. Dyr Sämyheel taat aft yn n Volk s Künigsrecht kund, schrib ayn Weistuem und glögt s vor n Trechtein nider. Dann ließ dyr Sämyheel dös gantze Volk wider haimgeen.
26. Aau dyr Saul gieng auf Gibau haim; und mit iem mit giengend de wackern Mannen, wo dyr Herrgot dyrzue grichtt hiet.
27. Aber Heilloose gaab s aau, die wo grad gsagnd: "Mein, was mecht n der gar ausrichtn?" Die gverachtnd n und brangend iem aau kain Gschenk nit. Er aber taat, wie wenn yr dös gar nit gspannt haet.