12. Ietz brang dös gantze Judau aau wider önn Zehet von n Traid, Wein und Öl eyn d Städl.
13. Als Stadler gstöll i aft önn Priester Schelymies, önn Schrifter Zädock und önn Brender Pedeien hin. Als Mittrager gaab i ien non önn Hänän Säckursun bei, s Eniggl von n Mättyniesn; und dyrmit hiet i aynmaal treuliche Leut. Die gmüessnd ietz schaugn, däß ayn Ieder von ienerne Glaibn aau seinn Tail von n Zehet kriegt.
14. Denk dyrfür an mi, mein Got, und vergiß nit auf de guetn Taatn, wo i für s Haus von meinn Got und seinn gantzn Dienst erbrungen haan!
15. Dyrselbn saah i z Judau aine Leut, die wo eyn n Sams Wein gatrettnd. Anderne gfexnend aynn Traid und luednd n yn Ösln auf. Wein, Traubn, Feign und sünst allss Mügliche brangend s eyn n Sams auf Ruslham. I gsag s ien non aynmaal in n Guetn, däß s daadl kain Zörung verkaauffen derffend.
16. De Türser, wo si z Judau niderlaassn hietnd, glifernd Fisch und anderne War und gverkaauffend s z Sams an d Judn, und dös sogar in Ruslham.
17. Daa gfäß i myr de Gwäppltn von Judau: "Wie kan myn n grad so tief sinken und önn Sams entweihen?!